بلدرچین

بلدرچين در قرن يازدهم ميلادي در ژاپن و يا چين اهلي شده است .در ژاپن از سال 1910 ميلادي به بعد براي
استفاده از تخم و گوشت به طرز وسيعي پرورش و از راه اصلاح نژاد گله هاي گوشتي و تخمي بدست آمده است.
امروز نيز در ژاپن مصرف آن بسيار قابل توجه مي باشد. بغير از ژاپن ،كشورهاي انگلستان ، فرانسه ، آلمان ، روسيه ،
ايتاليا ، چين و هنگ كنگ در اين زمينه فعاليتهاي توليدي دارند.
بلدرچين حيواني است با خصوصيت پرندگان وحشي شكاري بسيار پرجنب و جوش و متحرك ولاجرم بايد در
وضعيتي قرار گيرد كه امكان پرواز و خيز داشته باشد. ميزان پروتئين موجود در گوشت اين پرنده از پروتئينهاي
پرندگان معمولي 5 تا 10 درصد بيشتر است همچنين بسياري از انواع اسيدهاي آمينه كمياب كه در ساير پرندگان
يافت نمي شود در گوشت اين پرنده موجود مي باشد.
در زمان بيرون آوردن جوجه از تخم ، وزنش 7 گرم است. با تغذيه اصولي و مناسب وزنش در سن 6 -5 هفتگي يعني
موقع كشتار به 150 گرم مي رسد و وزن گوشت خالص و تميز 120 گرم مي باشد . لذا بدليل رسيدن به وزن
مطلوب در 55 روزگي معمولا كشتار ميشود تا وزن 150 گرم گوشت خالص را بدست آورند.
وزن تخم بلدرچين تقريبا 10 گرم است در مقايسه با تخم مرغ از نظر مواد غذايي غني تر است و با در نظر گرفتن
پانزده B اينكه 5 عدد تخم بلدرچين با يك تخم مرغ برابري مي كند اما فسفر آن 5 برابر ، آهن 8 برابر ، ويتامين 12
برابر تخم مرغ مي باشد.
سرعت رشد بلدرچين خيلي سريع مي باشد. بلدرچين نر در 36 روزگي و ماده در 42 روزگي به بلوغ جنسي مي
رسد در حاليكه مرغ از 5 ماهگي به بلوغ جنسي ميرسد.تولك در بلدرچين يكماهه بوده و توليد تخم سالانه
حدود 300- 280 عدد مي باشد. مقاومت بلدرچين به بيماريها خيلي بيشتر از مرغ است. براي پرورش اين پرنده به
مكان بزرگي نياز نداريم و معروفترين نژادهاي آن عبارتند از : نژاد اروپايي ، ژاپني ، آمريكاي شمالي و كاليفرنيايي





http://emruzi.com/up/uploads/136691111081732.jpg


http://emruzi.com/up/uploads/136691111088133.jpg http://emruzi.com/up/uploads/136691111090264.jpg















































گرداورندهaligator
اختصاصی از امروزی