اهمیت چرپی ها (لیپید) در تغذیه ماهیان (نقش و معرفی منابع غذایی)
چرپی ها یکی از مهمترین مواد برای محافظت در برای شوک و ضربه، نگهداشتن دمای بدن(خون گرم ها) و کمک به فعالیت سلول هاست.
چربی ها در بدن به صورت انرژی ذخیره شده و در نهایت شکسته و تبدیل به گلوسرول و اسید های چرپ میشوند. گلوسرول میتواند در جگر تبدیل به گلوکز شود و در نهایت به عنوان منبع انرژی مصرف گردد.
اسیدهای چرپ مهم ترین منبع انرژی ماهیان اند. خصوصا برای پوست و بافت، قلب و عضلات. چربی ها همچنین باعث جدب ویتامین هایی از جمله A,D,E و K هستند که به صورت چربی های حل شده وارد بدن ماهی میشوند.
لیپید ها در ماهی میتواند به دو قسمت چرپی مایع و جامد تقسیم بندی شوند. چرپی های ماهی برای ماهیان دیگر ،حیوانات و انسان بسیار قابل هضم بوده و مملو از اسیدهای غیراشباع omega3 و 6 است.
بیشتر اسیدهای امگا3 در گوشت ماهی و روغن ماهی به صورت linolenic acid ، docosahexaenoic acid (DHA), و eicosapentaenoic acid (EPA) اند. هردوی DHA و EPA توسط مصرف زوپلانکتون ها و جلبک توسط ماهی جدب میشوند.
متقابلا، امگا 6 بیشتر در لیپیدهای گیاهی موجود است ، مثل دانه های سویا، پنبه دانه، ذرت. خیلی از روغن ها مثل کانولا و بذر کتان مقداری از linolenic اسید نیز موجود است (خانواده ی امگا 3)
امگا 3 و 6:
برای اکثر حیوانات، باید یک تعادل بین امگا 3 و 6 برقرار باشد. اما برای ماهیان امگا 3 خصوصا برای آبهای گرمسیری مهمتر بوده زیرا نمیتوانند به راحتی این ماده را مانند ماهیان آب سرد تولید کنند.
امگا 3 میتواند جلوی زخم و قرمزی بدن ماهی را بگیرد درحالیکه امگا6 به این اتفاق بد کمک میکند.
نقل قول:
اکثر روغن های ماهی دارای امگا 6 هستند تا 3 و گیاهان کمی امگا 3 تولید میکنند. روغن هایی مثل روغن ها کتان، گردو و کاملینا نوع امگا 3 متفاوتی دارند ولی همچنان خیلی از ماهیان میتواند آنهارا تبدیل به چربی هایی با زنجیره طولانی کنند.
ترجمه و گردآوری: DarKfish
منبع : American Aquarium Products of Oregon | Aquatic & Pond Supplies | Ocean Decor
