سیستم ناس(NOS ) یا Oxide System Nitrou
شاید مخترع این سیستم آقای پورشه باشد که آن را در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار داد. در آن زمان هواپیماهای آلمانی به علت کندی حرکت نمی‌توانستند از پس هواپیمای دشمن بر آیند. در این موقع بود که آقای پورشه به داد ارتش آلمان رسید و با این سیستم توانست هواپیماهای آلمانی را نجات دهد. در آن زمان موتور اکثر هواپیماها موتورهای شعاعی بوده که مکانیزم کاری درست شبیه موتورهای اتومبیل دارند.
در سال ۱۹۷۰ تکنولوژی ساخت گاز نیتروژن اکسید شده همگانی شد و این موضوع یکی از موارد مهم در مسابقات اتومبیل رانی شد. نیترو اکسید N20 گازی بی رنگ، بی بو و غیر قابل اشتعال است. این گاز سمی نیست اما خنده آور است.
این سیستم معمولا با دخالت راننده و اغلب فقط موقع شتاب گیری به صورت بسیار محدود مورد استفاده قرار می گیرد. با استفاده از این سیستم راننده در مواقع نیاز با تزریق نیترو اکسید به درون مانیفولد ورودی، میزان اکسیژن مخلوط را بالا می برد و موجب ایجاد احتراق قوی تری در اتاقک احتراق می شود که نتیجه مستقیم آن، افزایش چشمگیر اما محدود و مقطعی توان تولیدی موتور است.
NOS در محفظه های تحت فشاری به نام Bottle Heaters یا Bottle Warmers در خودرو نگهداری می شود.
این گاز وقتی وارد سیلندر می شود، به دلیل گرمای زیاد داخل محفظه به اتم اکسیژن و نیتروژن تجزیه می گردد. در این تجزیه پیوند بین اتم ها شکسته می شود. این عمل با گرفتن گرما از سیلندرهمراه است در نتیجه دمای محفظه ی احتراق کم می شود. خیلی سریع اتم های فعال اکسیژن با هم ترکیب شده و مولکول O2 را به وجود می آورند. حال اگر ما مقداری سوخت اضافی وارد سیلندر کنیم می توانیم با گاز اکسیژن حاصله، سوخت اضافی را بسوزانیم و نیروی بیش تری تولید کنیم.
ناس(NOS) به سه طریق به موتور تزریق می شود:
1- تزریق خشک: در این حالت، گاز NOS به تنهایی وارد مجرای تنفس موتور می شود و با این کار سوخت اضافی را وارد موتور می کند.
2- تزریق خیس: در این حالت، گاز NOS و سوخت ابتدا با هم مخلوط می شوند و سپس وارد محفظه ی سوپاپ می شوند.
3- تزریق مستقیم: در این حالت، برای هر سیلندر یک تزریق کننده وجود دارد که از هر یک از این ها به اضفه ی سوخت اضافی وارد محفظه ی احتراق می شود.
گردآورنده: hasoo
اختصاصی از امروزی
