بر اساس اطلاعات به دست آمده، زرتشتیان به درختان سرو احترام خاصی قائل بودند از این رو این درختان را موبدان زرتشتی
می*کاشتند و بعد از اسلام برای اینکه این درخت از بین نرود مردم منطقه از آن به نام درخت میر عمر یاد می*کردند و بعدها به نام سُل
نامگذاری شد. در گذشته این درخت به عنوان زیاتگاهی بود که مردم برای زیارت به آن مراجعه می*کردند و با بستن نخ و تکه پارچه مراد
و خواسته*های خود را از آن می*طلبیدند.
زربین از قسمتهای برگ، جوانه، گل آذین، پوست و میوه که از فندق درشت*تر است، تشکیل شده*است.
پوست شاخه*های جوان این درخت سبز تیره تا روشن ودر یک ساله*ها قهوه*ای روشن تا قرمز است، اما در چند ساله*ها به رنگ
قهوه*ای تیره، صاف و یا پولکدار می*باشد.
همچنین پوست تنه درخت الیافدار وشیارهای آن به صورت شبکه*ای درهم رفته، چروکیده و عمیق است.
اين درخت زيبا و کهنسال در 45 کيلومتري خاش داخل روستاي سنگان و در صحن مسجد روستا به موقعيت جغرافياي 56 34 23 عرض
شمالي و 11 19 61 طول شرقي در ارتفاع 1633 متري سطح دريا واقع گرديده است.
روستاي سنگان بيشترين ميزان بارندگي را بين ساير مناطق استان سيستان و بلوچستان دارد و يكي از دهستانهاي آباد شهرستان
خاش محسوب مي شود بطوري كه ميوه هاي آن به ويژه 'انار و انجير' در كشور از شهرت بالايي برخوردار است.
روستاي سنگان خود از روستاهاي زيباي حاشيه تفتان بوده و وجود درخت سرو زربين،آسياب آبي،چشمه هاي آب معدني فراوان و ... بر
جاذبه منطقه سنگان مي افزايد و تمام فصول سال براي بازديد از اين منطقه مناسب مي باشد چرا که در هر فصلي زيبائيهاي خاص
خودش را دارد.
منبع : وبلاگ geography1391
