پل شهرستان یا پل جی یا جسر حسین قدیمی ترین پل اصفهان روی رودخانهٔ زاینده رود است.این پل در زمان ساسانیان ایجاد گردید و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شده است. پل شهرستان در جی قدیم در شرق اصفهان واقع شده است.
به نظر متخصصين و نويسندگان اين پل در زمان ساسانيان ايجاد گرديد و در زمان ديلميان و سلجوقيان تعمير و مرمت شده است. البته كتيبه يا نشانه اي كه مؤيد اين مطلب باشد در پل موجود نيست اما سبك معماري و مشابهت آن با پل هاي دوره ساساني كه در بعضي نقاط پابرجاست موجب ابراز اين عقيده شده است.
با توجه به مطالب کتب تاریخى و آثار به دست آمده ، پل مذکور از پل هاى معروف اصفهان در دوران دیلمیان و سلجوقیان بوده است . بر پایه شباهت پل شهرستان با پل هاى ساسانى خوزستان ، مانند : پل شادروان شوشتر و پل دزفول ، اساس و بنیاد این پل را به دوران ساسانى نسبت داده اند . زیرا توجه ساسانیان به پل سازى که یکى از لازمه هاى شهر هاى کنار رودخانه یا است شهرت دارد .
مصالح ساختمان به کار رفته در پل شهرستان عبارت اند از: سنگ،اجر و خشت و پایه هاى آن بر روى سنگهاى طبیعى کف رودخانه استوار گردیده است.
طول پل از ستون مدور آجرى تا انتهای سنگفرش قدیمى، در حدود ۱۰۵ متر و عرض آن از ۴/۲۵ تا ۵ متر متغیر است. جهت پل، شمالی - جنوبی با کمی انحراف است. پل شهرستان داراى یازده چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است.
این پل در واقع یک پل جنگی و نظامی بوده و به لحاظ اینکه تاریخ ساخت آن قبل از اسلام است بسیار حائز اهمیت می باشد .
از نظر معماری و قدمت زمان ساختمان در مجموعه پل های قدیمی ایران، فقط پل های دزفول و شوشتر با این پل برابری می کنند که تاریخ احداث آنها عصر ساسانیان است.
پل شهرستان در تاریخ ۱ دی ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۸۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گرداورنده:aligator
اختصاصی از امروزی
