سابقه ی کارآفرینی

سابقه کارآفرینی در ایران
علی رغم این که در کشورهای پیشرفته دنیا از اواخر دهه 1970 به بعد به موضوع کارآفرینی توجه جدی شده و حتی بسیاری از کشورهای در حال توسعه هم از اواخر 1980 این موضوع مورد توجه قرار داده‌اند. در کشور ما تا آغاز اجرای برنامه سوم توسعه، توجه چندانی به کارآفرینی نشده بود حتی در محافل علمی دانشگاهی نیز به جز موارد بسیار نادر، فعالیتی در این زمینه صورت نگرفته بود. مشکل بیکاری و پیش‌بینی سخت‌تر شدن در دهه 1380 موجب شد که در زمان تدوین برنامه سوم، موضوع توسعه کارآفرینی مورد توجه قرار گیرد(شفیعی).
در نیمه دوم سال 1386 اقدام به پذیرش دانشجو در مقطه کارشناسی ارشد رشته کارآفرینی شده است(ملوندی).
در سال‌های اخیر، رشد کارآفرینی تکنولوژی بر مبنای فناوری اطلاعات به حدی بوده است که برخی صاحب نظران، اطلاق عصر کارآفرینی به عصر حاضر را ناشی از همین رویداد می‌دانند(مایلز و اسنی).

سابقه کارآفرینی در جهان
در اوایل صده شانزدهم میلادی کسانی را که در کار ماموریت نظامی بودند کارآفرین می‌خواندند و پس از آن نیز برای مخاطره دیگر نیز برای مخاطرات دیگر نیز همین واژه با محدودیت‌های مورد استفاده قرار گرفت. از حدود سال 1700 میلادی به بعد درباره پیمانکاران دولت و دست اندرکار امور عمرانی بودند، از لفظ کارآفرین زیاد استفاده شده. کارآفرین و کارآفرینی اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت. "ژوزف شومپیتر" با ارائه نظریه توسعه خود در سال 1934 که هم زمان با دوران رکود بزرگ اقتصادی بود، موجب شد تا نظر او در خصوص نقش محوری کارآفرینان در ایجاد سود، مورد توجه قرار گیرد و به همین دلیل وی را "پدر کارآفرینی" لقب دادند(همتی).
کارآفرینی از سوی روان‌شناسان با درک نقش کارآفرینان در اقتصاد به منظور شناسایی ویژگی‌ها و الگوهای رفتاری آن‌ها با بررسی و تحقیق در خصوص آنان مورد توجه قرار گرفته است.