کارآفرینی چیست؟

مفهوم واژه کارآفرینی
واژه کارآفرینی از ابتدای خلقت بشر همواره در تمامی شئونات زندگی انسان حضور داشته و معنای تمامی تحولات و پیشرفت‌های بشری بوده است. سابقه مفهوم کارآفرینی در دانش امروزی به دویست سال پیش بر می‌گردد از آن زمان تا امروز دست خوش تغییرات و تحولات زیاد و جدی شده است.
با توجه به تعاریف زیاد و متنوع هنوز ماهیت اصلی آن ناشناخته مانده است!
این واژه از قرن‌های پیش و قبل از آن که به زبان امروزی مطرح شود، در زبان فرانسه متداول گردیده است.
جانسون و همکارانش کارآفرینی را یک مفهوم چند وجهی و پیچیده‌ای می‌دانند که امروزه توجه زیادی را به خود جلب کرده است و بیشتر صاحب نظران توافق دارند که کارآفرینی و کارآفرینان سهم بسزایی در توسعه اقتصادی دارند.
ولی اصطلاح کارآفرین در معنا و مفهوم فعلی اولین بار ژوزف شومپتر به کار برد. این اقتصاددان را که پدر علم کارآفرینی می‌نامند، بر این باور بوده است که رشد و توسعه اقتصادی در یک زمانی میسر خواهد بود که افراد در بین سایر آحاد جامعه با خطر پذیری، اقدام به نوآوری کرده با این روش‌ها و راه‌حل‌های جدید جایگزین راهکارهای ناکارآمد و کهن قبلی شده است.

کارآفرینی چیست؟
به طور کلی کارآفرینی از ابتدا خلقت بشر همراه با در تمام شئون مختلفت زندگی انسان حضور داشته و مبنای تمامی تحولات و پیشرفت‌های بشری بوده لذا تعاریف زیاد و متنوعی از آن شده است که به اختصار بیان می کنیم:
بیشتر نویسندگان و صاحب نظران، کارآفرینی را فرآیند شناسایی فرصت‌های اقتصادی، ایجاد کسب و کار و شرکت‌های جدید، نوآور و رشد یابنده برای بهره برداری از فرصت‌های شناسایی شده می‌دانند که در نتیجه آن کالا و خدمات جدیدی عرضه می‌شود.
"رابرت هیسریچ" فرآیند کارآفرینی را خلق هر چیز جدید و با ارزش می‌داند که توام با صرف وقت و تلاش بسیار و پذیرش خطرات مالی، روحی و اجتماعی برای رسیدن به رضایت مالی، فردی و استقلال می‌داند.
به عبارت فرآیند کارآفرینی تنها خلق محصول یا خدمتی جدید نیست! بلکه خلق محصول جدیدی است که متناسب با بازار و تقاضای موجود باشد و بتوان آن را در جامعه ارایه نمود.
"رابرت رونسات" کارآفرینی روند پویایی در جهت افزایش و ایجاد سرمایه است. این کار توسط کسی انجام می‌شود که خطر از دست دادن زمان یا فرصت شغلی دیگر را در جهت ارزش برای یک محصول یا خدمت می‌پذیرد.
"موریس" کارآفرینی را رابطه میان کارآفرینان با پیرامون‌شان و نقش دولت در ساخت این محیط پیرامون می‌داند.
"آرتورکول" کارآفرینی را با فعالیت‌های عمومی و مستمر مدیران یکسان می‌دانست و آن را فعالیت هدفمند فرد یا گروهی از افراد برای ایجاد، حفظ یا توسعه واحد خود، برای کسب و کار و به تولید یا توزیع کالا و خدمات اقتصادی می‌دانست.
"دراکر" کارآفرینی را منظری برای تغییر می‌داند.
"عرلندسون" کارآفرینی به معنای به کارگیری مفاهیم و فنون مدیریتی، ابزارها و فرآیندهای طراحی، استاندارد سازی محصول و بنا نهادن کاربر پایه آموزش و سپس تحلیل آن است.
"شومپیتر" متعقد است که کارآفرینی عبارت است از عرضه کالایی جدید، روشی جدید، یافتن منابع جدید و ایجاد هرگونه تشکیلات جدید در کسب و کار می‌باشد.