منطقه شکار ممنوع قره قشلاق
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/ghare.gif
نام انگلیسی: Ghareh-Gheshlagh hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع قره قشلاق
منطقه شکار ممنوع قره قشلاق بعد از تالاب قوریگل اهمیت زیادی نسبت به تالاب های موجود استان دارد که به علت وجود انواع گیاهان آبزی و کنار آبزی و محل زاد اوری و زمستان گذرانی پرندگان مهاجر و همچنین زیستگاه پرندگان نادر از جمله میش مرغ قابلیتهای زیادی برای توسعه توریسم و کارهای تحقیقاتی دارد .
موقعیت:
تالاب قره قشلاق با وسعت 48000 هکتار در جنوب شرقی دریاچه ارومیه و در ناحیه شمالی دشت میاندوابو حوزه آبگیر آن قرار دارد و بین 04/46_45/45 طول شرقی و 04/37 _ 25/37 عرض شمالی قرار دارد .
تاریخچه:
این تالاب از سال 1364 به عنوان منطقه شکار ممنوع تحت حفاظت قرار گرفته است و علت حفاظت این منطقه داشتن قابلیت زیستگاهی مناسب برای زمستان گذرانی و تابستان گذرانی پرندگان مهاجر در دستجات انبوه و در مسیر مهاجرت قرار گرفتن پرندگان آبزی میباشد .
زیستگاهها و حیات وحش:
منطقه قره قشلاق یک اکوسیستم ویژه و منحصر به فرد با چشم اندازهای طبیعی و زیبا و با آبگیرها و ماندابهای شاخص یکی از زیستگاههای مهم و بسیار مناسب برای تعداد کثیری از انواع پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی میباشد با توجه به شرایط ویژه حاکم بر منطقه و تلاقی آب شور دریاچه ارومیه با آبهای شیرین مصب رودخانه ها اکوسیستم بارزی برای انواع پرندگان بوجود آورده که بدلیل همجواری با پارک ملی دریاچه ارومیه جهت تغذیه به این منطقه روی بیاورند .
از گونه های شاخص پرنده در تالاب قره قشلاق میتوان به میش مرغ و غاز خاکستری و عروس غاز اشاره نمود .
مدیریت:
این منطقه زیر نظر اداره حفاظت محیط زیست بناب و توسط 2 پاسگاه محیط بانی اداره و به عنوان منطقه شکار ممنوع مدیریت میشود.
http://www.irandeserts.com/file/imag...cc888a1d17.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
منطقه شکار ممنوع گود غول، سیرجان
http://www.irandeserts.com/file/cms/...har%281%29.gif
نام انگلیسی: God-e Ghool hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع گود غول
این منطقه در غرب کوبر نمک سیرجان در ۴۰ کیلومتری غرب شهر سیرجان و در حاشیه شمالی منطقه حفاظت شده ، بهرام گور( استان فارس ) واقع شده است . مساحت منطقه تقریباً ۵۰۱۷۵ هکتار و بلندترین ارتفاع آن کوه سیاه می باشد که ۲۷۱۵ متر بلندی
دارد و کم ارتفاع ترین منطقه دشتی آن دشت چاه هنزاء از سطح دریا ۱۷۳۰ متر ارتفاع دارد که در شرق منطقه واقع شده است .
به طور کلی پوشش گیاهی منطقه در بیشتر بخشهای آن خصوصاً کم شیب سر دشتی و نیز اعظم نواحی کوهستانی را گیاه درمنهبه صورت یک گونه غالب تشکیل داده است که به همراه آن گیاه قیچ نیز با پوشش کم یا زیاد دیده می شود درختچه قوسک نیز بهصورت نسبتاً پر تراکم روییده است . در این منطقه درختچه کهکم و بنه دیده می شود در مجموع تعداد ۲۰۶ گونه گیاه اوندی مشاهده می شود . حیوانات منطقه شامل کل و بز ، قوچ و میش ، جبیر و پرندگان عقاب طلایی سارگپه پابلند ، دلیجه ، شاهین ، کبک تیهو ،کبوترچاهی ، کوکر شکم سیاه ، چکاوک محلی ، زاغ بور ، هوبره می باشد .
http://www.irandeserts.com/file/imag...74af73785c.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/ram(14).gif
نام انگلیسی: Maziben & Siben hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع مازی بن و سی بن
منطقه جنگلی لیماک لام( Limak laam) در قلب جنگل های انبوه مازی بن ، در کوهستان های جنوب رامسر واقع شده است . انبوه درختان جنگلی با صدای هزاران پرنده و رودخانه زیبای ازارک از دیدنیهای این نقطه از ایران زمینند . منطقه شکار ممنوع مازی بن و سی بن از یک سو به رامسر و از سوی دیگر به کتالم و جنگل های دالاخانی مشرفند .
برای رسیدن به لیماک لام بایستی از رامسر به سادات شهر و از آنجا به منطقه کوهستانی اربه کله ( arbeh kalle ) رفت . جاده خاکی باریکی از آنجا به قعر جنگل و بسوی لیماک لام و ازارک می رود که با پای پیاده حدود یک ساعتی به طول می انجامد . از کنار رود مسیر دو تا شده و یکی به قعر جنگل می رود که پاکوبی بسیار طولانی در حدود 17 کیلومتر دارد و دیگری مسیر کنار رودخانه است که چند ساعتی تا کتالم پیش می رود .
بستر رودخانه در بعضی نقاط پهن می شود و حالت دریاچه ای کوچک و آبی در قعر دره جنگلی پیدا می کند که بسیار دیدنیست .
این نقطه همانند دیگر نقاط جنگل های هیر کانی پدیده استثنایی در جهان دارد که همان در کنار هم روییدن درختان سوزنی و پهن برگ است که تصویری شگفت در ذهن بر جای می گذارد ...
http://www.irandeserts.com/file/imag...f2d605a062.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/yazd(11).gif
نام انگلیسی: Marvar hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع مرور
اين منطه داراي تنوع اكولوژيك گياهي و جانوري است و هفت سال از انتخاب آن به عنوان منطقه شكار ممنوع مي*گذرد.در اين منطقه علاوه بر گونه*هاي مختلف قوچ، ميش، كل، بز، آهو، غزال و... بيش از 50 گونه پرنده زيست مي*كنند.جمعيت قوچ، ميش، كل و بز در اين منطقه با روند صعودي در حال افزايش هستند و اين امر در كنار جلوه*هاي منحصر به فرد طبيعي، منطقه "مرور" را به يكي از بي*نظيرترين مناطق محيط زيست كشور تبديل كرده است.
"مرور" داراي ساختار متنوع زمين*شناسي و خاك*شناسي است و در اين زمينه موقعيت و ظرفيت بسيار مناسبي براي تحقيق علمي و كارشناسي به شمار مي*رود و مي*تواند فضاي بكر، مناسب و متنوعي را در اختيار كارشناسان و محققان قرار دهد.اين منطقه همچنين به دليل برخورداري از يك آبشار ساكن در دل كوير و مسافت كوتاه تا مركز شهرستان ميبد، از موقعيت بسيار جذاب و منحصر به فردي برخوردار است و مي*تواند مكان مناسبي براي تورهاي طبيعت*گردي باشد. در اين منطقه بيش از 50 گونه پرنده شامل بياباني، درختي و جنگلي زيست مي*كنند. اقرقره، كبك،* تيهو، انواع گنجشك*سانان، سسك، هوبره، داركوب باغي، عقاب تالابي، دليجه از گونه*هاي بسيار متنوع و در بسياري موارد ارزشمند پرندگان اين منطقه به شمار مي*رود. اين ظرفيت نيز مي*تواند منطقه "مرور" را به يكي از سايت*هاي مهم مشاهده پرندگان تبديل كند. سهولت دسترسي به منطقه و امكان گردش و پژوهش، برخورداري از جاذبه*هاي گردشگري از جمله چشمه*هاي «تراورتن»، چشمه*هاي طبيعي و وجود مناظري كه بر اثر رسوبات آب به شكل آبشار درآمده و جلوه*هاي زيبايي را در دل بيابان خلق كرده است، وجود خزندگان بسياري در اين منطقه از جمله لاك*پشت مهميزدار با تراكم بالا در اين منطقه از جمله ظرفيت*هاي قابل توجه اين منطقه است.
http://www.irandeserts.com/file/imag...8bbc372688.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/mahar(3).gif
نام انگلیسی: Mazayjan hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع مزایجان
این منطقه با وسعت ۴۰۰۰۰ هکتار در ۲۵ ۵۴ طول شرقی و ۲۸ ۲۱ عرض شمالی ودر ۷۰ کیلومتری جنوب شهرستان داراب و شرق زرین دشت در ارتفاعات کوه مرو تلخی واقع شده است.
پوشش گیاهی:
گرامینه،کلاه میر حسن،گون،کنگر،بومادران،اسپ ند،گیاهان دارویی ودرختان ودرختچه هایی چون بنه،کیکم،ارژن،بادام،تنگرس ،خوشک،آلبالوی وحشی وکاروان کش .
حیات وحش:
کل وبز،قوچ و میش ،گراز،کفتار،خرگوش،گرگ،تشی وپرندگان شامل: کبک،تیهو،باقرقره،وزنبور خوار ،کبوتر چاهی،پرستو، زاغ نوک سرخ، سهره،چکاوک، چک چک، زرده پره و هوبره .
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/mahar(2).gif
نام انگلیسی: Mlboland hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع مل بلند
این منطقه با وسعت ۱۲۰۰۰ هکتار بین طول جغرافیایی ۳۳ ۵۲ تا ۴۰ ۵۳ و عرض جغرافیایی ۴ ۲۹ تا ۱۳ ۲۹ در ۵۲ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و درمحور شیراز فیروزآباد قرار دارد .
پوشش گیاهی:
پوشش گیاهی عمدتا” درختان جنگلی ومرتعی عمده ترین گونه های گیاهی منطقه شامل بنه ،
،بادام وحشی، کلخنگ ،کیالک،کیکم، تنگس،انواع گون،آویشن ، کما ،ارژن ،،گیاهان مرتعی یکساله وچند ساله میباشد،
| ارس – سرو کوهی |
Juniperus excelsa |
| پسته وحشی – بنه |
Pistacha atlantica |
| کلخنگ |
Pistacia mutica |
| بادام کوهی |
Amygdalus scoparia |
| تنگرس |
Amygdalus lycedis |
| ارژن |
Amygdalus eriocada |
| کیکم |
Acer cinerascens |
| گون |
Astragalus spp |
| کنگر |
Gundelia sp |
حیات وحش:
پستانداران :کل وبز ،قوچ ومیش، خرگوش ،گراز ، گرگ ،کفتار ، روباه، شغال ،تشی
پرندگان : سنگ چشم، زاغی ، کبک ،تیهو،گنجشک ،، دلیجه،چک چک کوهی ، کمر کلی ،سهره معمولی.
| آسیب*پذیر |
حمایت شده |
در خطر انقراض |
نام فارسی |
نام علمی |
| * |
|
|
گرک |
Canis lupus |
|
* |
|
تشی |
Hystrix. indica |
|
|
|
کفتار |
Hyacna hyacna |
|
|
|
قوچ و میش وحشی |
Ovis oricntalis |
|
* |
* |
*روباه |
|
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/zabol.gif
نام انگلیسی: Moksorkh hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع مک سرخ
این منطقه با مساحت تقریبی ۱۳۰۰۰۰ هکتار در شهر زابل واقع شده و از گونه های شاخص گیاهی آن می توان به گز- تاغ- اسکنبیل- درمنه- بنه- کهور و از گونه های شاخص جانوری آن می توان به هوبره، جبیر، کل و بز، قوچ و میش اشاره کرد. منطقه شکار ممنوع مک سرخ با وسعت 130000 هکتار با در طول های ''60 '51 º60 تا ''00 '30 º60 و عرض های ''41 '43 º30 تا ''16 '09 º30 در استان سیستان و بلوچستان و شهرستان زابل واقع گردیده است. محور زاهدان – نهبندان از شرق منطقه عبور می کند به گونه ای که مرز شرقی منطقه به حساب می آید و نزدیکترین شهر به منطقه، شهر جدید رامشار به فاصلة حدوداً 50 کیلومتر است. حداکثر ارتفاع از سطح دریا 1978 و حداقل آن 580 متر می باشد. از نظر توپوگرافی 70% منطقه کوهستانی و 30% دشت و تپه ماهوری است.
حدود اربعه منطقه به شرح زیر است:
از شمال: از دوراهی اسماعیل آباد – کی چی در امتداد جادة شنی تا روستای اومار و سپس برجک شمارة 4 نیروی انتظامی کلاته سهراب و جادة زاهدان - نهبندان؛
از شرق: از برجک شمارة 4 نیروی انتظامی کلاته سهراب در امتداد جادة آسفالته زاهدان – نهبندان به سمت جنوب تا پاسگاه مخروبة انتظامی جوریکه؛
از جنوب: از پاسگاه مخروبة نیروی انتظامی جوریکه در امتداد جادة مالرو تا تلمبة بادی کالوک و سپس در ادامه تا سرخ کلات؛
از غرب: از سرخ کلات در امتداد جادة جیپ رو به سمت شمال تا چاه آب کیچی و سپس تا دوراهی اسماعیل آباد – کیچی.
راههای ارتباطی منطقه
تنها جادة آسفالتة قابل دسترسی به منطقه جادة زابل - نهبندان است که از شرق منطقه عبور می کند و در واقع مرز شرقی منطقة شکارممنوع مک سرخ را تشکیل می دهد. جهت دسترسی به منطقة مورد مطالعه از زابل حرکت کرده و پس از طی 125 کیلومتر به سه راهی دشتک رسیده سپس در جادة زاهدان – نهبندان پس از طی 20 کیلومتر به محدودة موردنظر رسیدیم. نقشه شمارة 2 موقعیت منطقه نسبت به محدودة اطراف را نشان می دهد.
تاریخچه و سوابق حفاظتی منطقه
بر اساس آگهی صفحة دوم روزنامة رسمی شمارة 15814 مورخ 26/3/1378 منطقة شکارممنوع سفیدآبه از تاریخ 15/6/1377 به مدت 5 سال تمدید گردیده و منطقة شکارممنوع مک سرخ بخشی از منطقة شکارممنوع سفیدآبه محسوب می گردید.
آخرین آگهی رسمی: طبق نامة شمارة 28024 - 1/13 مورخ 28/6/83 مدیرکل نظارت و بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست، منطقة مک سرخ به مدت 5 سال به عنوان منطقة شکارممنوع اعلام می گردد (اداره کل محیط زیست استان سیستان و بلوچستان، 1383).
محیط زیست بیولوژیکی منطقه
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی(فلور) منطقه با توجه به عدم مطالعه تفضیلی هنوز به طور کامل شناسایی نشده اما تعدادی از گونه های شناسایی شده به شرح ذیل می باشد.
Grasses and grasses likes -1
Forbs -2
Shrubs -3
Trees and bushy trees -4
بعد از این تقسیم بندی خانوادة گیاهی (Family)، هر گونه و کلاس خوشخوراکی (Palatability) (که به کلاس های I و II و III تقسیم گردیده اند) و از نظر طول عمر نیز به یکساله (Annual) و دو ساله (Bionnual) و چندساله (Perenial) تقسیم گردیدند.
همچنین از نظر تیپ بیولوژیکی نیز وضعیت آن ها مشخص گردید در این تقسیم بندی گیاهان منطقه بیشتر از نوع کامفیت ها (Chamaphytes)، تروفیت ها (Throphytes) و فانروفیت ها (Phanrophytes) بود و در نهایت نام فارسی مصطلح آن ها اعلام گردید. در جدول شمارة 15 لیست فلورستیک منطقه ارائه شده است.
بررسی گونه های غالب و همراه تیپ های مرتعی منطقه نشان داد که تعداد زیادی از گونه های موجود از نوع گیاهان خشکی پسند (Xerophytes) هستند و پراکنش آن ها در سطح منطقه بیشتر ناشی از فاکتورهای اقلیمی و خاکی است. بطوری که بیشتر اختلاف بوجود آمده در پوشش گیاهی در مسیرهای مخروط افکنه حاصله از سیلاب های فصلی منطقه می باشد، بدین ترتیب که با حضور سیلاب و پخش شدن آن در محل مخروط افکنه ها ضمن افزایش رطوبت خاک، خاک جدید و عمیق تر و بعضاً با تخته سنگ قلوه سنگ تشکیل داده و بذور گیاهان مختلف جدید نیز بوسیلة آب حمل شده و تغییر در ترکیب گیاهی بوجود آمده است همچنین در حاشیه چشمه ها گونه های آبزی از قبیل نی، هزار نی، لوئی و جگن مشاهده گردید. نقشة تیپ های گیاهی منطقه در نقشة شمارة 6 نشان داده شده است.
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
--------- ادغام پست ------------
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/hor(1).gif
نام انگلیسی: Mishdagh hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع میش داغ
(اين منطقه با وسعـت 59301 هكتار در سطح (به استثنا ناهمــواريها) در مابين شهرهاي بستان و عبدالخان قرار گرفته است و بطور كلي در غرب استان خوزستان است و محدودة آن به شرح زير تعيين مي گردد:
شمالاً : تقاطع جاده چپ رو با جاده آسفالت چزابه – چنانه و در امتداد جاده چپ رو به سمت شرق تا كانال آبياري در دست احداث اراضي آبخور سد كرخه .
شرقاً: در مسير كانال آبياري تا تقاطع جاده آسفالت عبدالخان – بستان سپس در امتداد جاده تا بعداز روستاي ام دبس و از روستاي ام دبس به سمت محل قديمي و متروكه روستا موسوم به خرابه 2 و از آنجا بصورت خط فرضي در مسير تپه هاي شني تا چاه اكتشاف نفت بند كرخه4.
جنوباً: از محل چاه اكتشاف نفت به سمت غرب تا جاده شني نظامي و سپس در امتداد جاده تا محل شروع
تپه هاي شني و از آنجا به صورت خط فرضي تا تقاطع جاده آسفالت عبدالخان- بستان با جاده خاكي امامزاده سيد قاسم و در امتداد جاده خاكي تا تقاطع آن با جاده آسفالت چزابه – چنانه.
غرباً: از تقاطع جاده آسفالت چزابه – چنانه با جاده خاكي امامزاده سيد جاسم در مسیر جاده آسفالت به سمت شمال تا تقاطع جاده آسفالت با جاده جيپ رو.
پوشش گياهي
پوشش گياهي منطقه فقير است و عمدتاً از درختان، درختچه ها، بوته ها و علوفه هاي كم تراكم ذيل تشكيل گرديده اند: كنار، رمليك، گز ، قيچ، گون، ني، انواع گرامينه ها، لگومينوها، گراس ها و تورب هاي يك يا چند ساله نظير، پهمن، علف مار ، هنزل، كهورك، اسكنبيل، استبرق، خارشتر، كاروان كش و ...
پستانداران
گونه هاي مختلفي از پستانداران از جمله قوچ وحشي، آهو، خرگوش، تشي، خارپشت ، گرگ، روباه، شغال، كفتار، سمور، گربه وحشي، گراز، انواع موش، جربيل و دوپا، و انواع خفاش در منطقه ديده مي شوند.
پرندگان
انواع گنجشك، كبك، تيهو، هوبره، انواع كبوتر، چك چك ها، چكاوك ها، دم سرخ، سينه سرخ، دم جنبانك زرد و ابلق ، درنا، آنقوت، باقرقره شكم سياه و شكم سفيد، سار، گلاريول بال سرخ، عقاب دشتي، عقاب طلائي، جغد كوچك و ...
خزندگان
اورانوس ها و آگماي دم تيغي به وفور در منطقه ديده مي شوند علاوه بر آن انواع مارمولك و اسكينك و مارهایي همچون افعي شاخدار، شترمار، مارپلنگي، كورمار خوزستاني، مارقيطاني و ... در منطقه ديده مي شوند كه بعضاً سمي، نيمه سمي و يا غير سمي اند.
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
منطقه شکار ممنوع کهیاز، اردستان
http://www.irandeserts.com/file/cms/files/ard.gif
نام انگلیسی: Kahyaz hunting prohibited area
نام فارسی : منطقه شکار ممنوع کهیاز
منطقه* کهیاز با مساحت* حدود 100 هزار هکتار در شرق* شهرستان* اردستان* و در حد فاصل* طول* جغرافیایی* (53 و 52) و (23 و 52) شرقی* و (30 و 33) تا (8 و 33) عرض* شمالی* قرار دارد. ورودی* منطقه* با مرکز شهرستان* حدود 10 کیلومتر فاصله* داشته* و راه* ارتباطی* زواره* - شهراب* و مسیر راه* آهن* در شمال* منطقه* و راه* آسفالته* اردستان* - نائین* از حاشیه* غربی* منطقه* می*گذرد. آب* و هوای* منطقه* نیمه* خشک* و بیابانی* بوده*، میانگین* بارندگی* سالیانه* آن* حدود 80 میلی* متر و متوسط* دمای* آن* 17 درجه* سانتی* گراد می*باشد .
منبع* اصلی* تامین* آب* آن* نزولات* آسمانی* است* که* در سایر فصل*ها به* صورت* چشمه* ظاهر می*گردند و اکثراً نیز دائمی* هستند. از مهمترین* آنها می*توان* به* چشمه* سبز، چشمه* چنار، چشمه* توت* و چشمه* بابااحمد اشاره* کرد. سنگابها و همچنین* چند آبشخور در محل* آبشخور در محل*های* دره* باغ*، سنجتو، بابااحمد و نصرن* از دیگر منابع* تامین* کننده* آب* این* منطقه* می*باشند .
منطقه* کهیاز از دشتها، کوه*ها و تپه* ماهورهای* متعددی* تشکیل* یافته* که* از مهمترین* آنها می*توان* دشت*های* دره* باغ* و انجیله* و ارتفاعات* کهیاز (دیاز) و کوه* سیاه* را نام* برد.
این* منطقه* به* لحاظ* شرایط* خاص* جغرافیایی* و زیستی* و برخورداری* از پوشش* گیاهی* و جانوری* مناسب* در صورت* برنامه* ریزی* دقیق* و حفاظت* مطلوب* دارای* ارزش* حفاظتی* بالایی* بوده*، چنانچه* در حال* حاضر یکی* از بهترین* زیستگاههای* هوبره* که* گونه*ای* در معرض* خطر انقراض* است* می*باشد.
از مهمترین* گیاهان* منطقه* می*توان* به* بادام* کوهی*، انجیز، گز، تاغ*، خارشتر، درمنه* و قیچ* اشاره* کرد. آهو، قوچ* و میش*، روباه* شنی*، گرگ*، شغال* و تشی* نیز گونه*های* مهم* پستاندار منطقه* محسوب* می*شوند. همچنین* هوبره*، کبک*، تیهو، زنبور خور معمولی*، چکاوک* کاکلی*، کبوتر جنگلی* و دم* جنبانک* خاکستری* پرندگانی* هستند که* در اینجا یافت* می*شوند.
در اردیبهشت* ماه* 1381، با توجه* به* توانمندیهای* اکولوژیکی* و اقدامات* انجام* شده* در زمینه* تامین* امکانات* حفاظتی*، منطقه* کهیاز توسط* کارشناسان* اداره* حفاظت* محیط* زیست* استان* اصفهان* به* عنوان* منطقه* شکار ممنوع* به* سازمان* حفاظت* محیط* زیست* پیشنهاد گردید و با پیگیریهای* بعمل* آمده* سرانجام* از تاریخ* اول* مهرماه* 1381 به* مدت* 5 سال* با حدود مشخصه* ذیل* به* عنوان* منطقه* شکار ممنوع* اعلام* گردید:
شمالی*:
از زواره* به* سمت* شرق* در امتداد جاده* آسفالته* زواره* - جان* آباد تا روستای* جان* آباد و پس* از امتداد جاده* جان* آباد تا تقاطع* آن* با جاده* خاکی* حوض* حاج* سلطان
شرقی*:
از تقاطع* جاده* جان* آباد با جاده* خاکی* حوض* حاج* سلطان* به* سمت* جنوب* در امتداد جاده* حوض* حاج* سلطان* تا تقاطع* آن* با جاده* واقع* در نیم* کیلومتری* شمال* راه* آهن* سپس* به* سمت* غرب* در امتداد جاده* مذکور تا تقاطع* آن* با جاده* خاکی* واقع* در 5/4 کیلومتری* و در ادامه* به* سمت* جنوب* تا روستای* شهراب* سپس* به* سمت* غرب* در امتداد جاده* زواره* - شهراب* تا تقاطع* آن* با جاده* سفیده* - کهیاز و از این* تقاطع* به* سمت* جنوب* در امتداد جاده* سفیده* - کهیاز تا روستای* کهیاز
جنوبی*:
از روستای* کهیاز در امتداد جاده* خاکی* تا روستای* مهر اندوه* و سپس* در امتداد شمال* شرق* تا روستای* کاشانک* و سپس* از کاشانک* در امتداد جاده* خاکی* به* روستای* پنج* و سپس* از روستای* پنج* در امتداد جاده* آسفالته* پنج* - زفرقند تا روستای* زفرقند
غربی*:
از روستای* زفرقند به* سمت* شمال* غرب* در امتداد جاده* اردستان* - نائین* تا فاصله* 5/12 کیلومتر و سپس* در امتداد خط* تراز 1500 متر تا روستای* کچو مثقال*، در ادامه* در امتداد جاده* خاکی* کچو مثقال* - زواره* تا زواره*
http://www.irandeserts.com/file/imag...6cd96b2131.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com
