طوطی برزیلی (نام دوجمله*ای: Agapornis roseicollis) طوطی کوچکی با بدنی سبز و کله*ای نارنجی، از راستهٔطوطی*سانان (Psittaciformes)، خانوادهٔطوطی*ها (Psittacidae) و سرده
(جنس)مرغ عشق (Agapornis) است.
[IMG][/IMG]
طوطی برزیلی را خیلی*ها به عنوان پرندهٔ خانگی نگه می*دارند و رام کردن آن نسبت به دیگر مرغ*های عشق آسان است. هوش او به سطح پرندهٔ بزرگ*تری مانند طوطی
دم*بلند آمریکای جنوبی (طوطی مکو macaw) می*رسد. در صورتیکه طوطي برزیلی تنها پیش صاحبش نگه داشته شود به او خو می*گیرد بویژه هنگامی که با دست به او
غذا داده شود.
برخلاف نامش، این پرنده بومی صحرای نامیبیا در جنوب غربی آفریقا است. به تازگی این طوطی*ها جمعیت چشمگیری در منطقه کلانشهری فینیکس، مرکز ایالت آریزونای
آمریکا تشکیل داده*اند. آب*وهوای آریزونا نیز بیابانی است و به صحرای نامیبیا شباهت دارد. طوطی برزیلی در زبان فارسی نام*های متعددی دارد و برخی به آن «طوطی
کوتوله» و برخی به آن «طوطی
عشق» و «لاو برد» می*گویند. نام انگلیسی این پرنده "Lovebird" و نام آلمانی آن «die Unzertrennlichen» و نام فرانسوی آن « les Inséparables» است. نام علمی این
پرنده آگاپورنیس "Agapornis" است که از دو کلمه لاتینی آگاپین "agapein" به معنی عشق و اورنیس "ornis" به معنی پرنده ترکیب شده*است. این پرنده را در زبان عربی
«طیورالحب» و در زبان عامیانه به آن«البرکادیلو» گویند.
طول عمر طوطی برزیلی حدود ۱۵ تا ۲۰ سال و برخی نیز معتقدند که این پرنده می*تواند تا ۳۰ سال زندگی کند. دشواری تعیین سن
پرنده سبب شده*است که طول عمر پرندگان وارداتی از خارج را نتوان تعیین کرد. البته این امر در مورد پرورش دهندگانی که طوطی خود
را از پرورش دهندگان ایرانی تهیه می*کنند صادق نیست چرا که معمولاً این پرورش دهندگان جوجه*های خود
را پس از استقلال از والدین به بازار عرضه می*کنند و سن این نوع جوجه*ها معمولاً کم بوده و تعیین سن آن*ها به راحتی امکان پذیر
است، با این وجود بهتر است تولید کنندگان این نوع طوطی
بر روی پای جوجه حلقه*ای فلزی قرار دهند و تاریخ تولد پرنده را روی آن حک کنند که در این صورت می*توان از سن پرنده اطلاع دقیقی
به دست آورد و با این کار اعتماد خریدار جلب گردیده و صاحب پرنده اطلاع دقیقی از سن پرنده خود خواهد داشت.
شکل ظاهری پرنده
طوطی برزیلی پرنده*ای کوچک است که اندازه آن بین ۱۳ تا ۱۷ سانتی متر و وزن آن بین ۴۰ تا ۶۰ گرم است. این نوع طوطی کوچک ترین نوع طوطی در جهان بوده و از
مشخصات آن ضخامت بدن، کوتاهی دم، تیزی و بزرگی نسبی منقار می*باشد. در طبیعت این پرنده به رنگ سبز است، اما گونه اهلی آن رنگ*های بسیار متنوعی دارد. برخی
از گونه*های طوطی برزیلی در
اطراف چشم یک حلقه سفید دارند و برخی فاقد این حلقه می*باشند. چهار گونه از این پرنده حلقه¬ای سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند که این چهار گونه عبارتند از: طوطی
برزیلی فیشر، طوطی برزیلی سیاه گونه، طوطی برزیلی نقابدار و طوطی برزیلی لیلیان. پنج گونه باقیمانده که عبارتند از: طوطی برزیلی ماداگاسکار، طوطی برزیل صورت
قرمز، طوطی برزیلی صورت هلویی، طوطی برزیلی آبسینیان و طوطی برزیلی سوین درین فاقد حلقه مذکور می*باشند. زادگاه این پرنده قاره آفریقا است و از آن جا به سایر
نقاط جهان برده شده*است. طوطی برزیلی جزو پرندگان زینتی محبوب خانواده*ها به شمار می*رود و اروپاییان به آن مرغ عشق می*گویند و این تسمیه به علت این است که
این پرنده به صورت جفت نگهداری شده و تمامی وقت خود را در
کنار یکدیگر گذرانده و رابطه*ای بسیار صمیمی بین نر و ماده وجود دارد و یک جفت معمولاً تا آخر عمر با یکدیگر زندگی کرده و نر و ماده برای ساعت*های طولانی کنار
یکدیگر نشسته و بال*های یکدیگر را تمیز و آراسته می*کنند.
تاریخچه پرورش طوطی برزیلی
جانورشناسان معتقدند که زیست گاه اولیه طوطی برزیلی، قاره آفریقا می*باشد و از نه گونه شناخته شده این پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفریقا و یک گونه آن که
«طوطی برزیلی سرخاکستری» است متعلق به جزیره ماداگاسکار است که یکی از جزایر آفریقا به شمار می*رود. تاریخچة اهلی شدن این پرنده مشخص نیست و به نظر
می*رسد که برای اولین بار توسط بومیان
آفریقا اهلی شده باشد. «طوطی برزیلی صورت قرمز» اولین گونه طوطی برزیلی بود که به اروپا وارد شد و در نقاشی*های سده ۱۶ میلادی این پرنده دیده می*شود. البته قابل
ذکر است که تعدادی از سایر گونه*های این پرنده بعد از سال ۱۸۰۰ م شناسایی گردید و به نظر می*رسد که ناوگان*های نظامی کشورهای استعماری که برای تهیه برده عازم
آفریقا می*شدند، در بازگشت سعی می*کردند که علاوه بر بردگان، پرندگان و حیوانات شگفت انگیز آفریقایی را به اروپا منتقل نمایند و به نظر می*رسد که طوطی برزیلی نیز
در این دوره وارد اروپا گردید و چندی نگذشت که به علت زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا فزونی گرفت. برخی از گونه*های این پرنده نظیر: «طوطی برزیلی سیاه گونه» در
سال ۱۹۰۸م و گونه «طوطی برزیلی لیلیان» در سال ۱۹۲۶م برای اولین بار به قاره اروپا وارد شدند. از تاریخ ورود این پرنده به ایران اطلاع دقیقی در دست نیست و به نظر
می*رسد که بیش از چند دهه از ورود آن به ایران نمی*گذرد، این پرنده در حال حاضر پرورش دهندگان زیادی در ایران دارد که اقدام به تکثیر آن کرده و از آن جوجه گرفته و
جوجه را به بازار فروش عرضه می*نمایند.
نژادهای طوطی برزیلی
طوطی برزیلی نه نژاد دارد که عبارتند از:
۱- طوطی برزیلی صورت هلویی
۲- طوطی برزیلی نقابدار
۳- طوطی برزیلی فیشر
۴- طوطی برزیلی لیلیان
۵- طوطی برزیلی سیاه گونه
۶- طوطی برزیلی ماداگاسکار
۷- طوطی برزیلی آبسینیان
۸- طوطی برزیلی صورت قرمز
۹- طوطی برزیلی سوین درین
منبع : ویکیپدیا
--------- ادغام پست ------------
[IMG][/IMG]