ردیابی ، همان دنبال کردن هرگونه نشان باقی مانده از حیوانات می باشد.
مهارت و فنون ردیابی به شما کمک می کند تا بتوانید به اندازه لازم و کافی به محل زندگی و یا تغذیه حیوانات نزدیک شده و آنها را برای تغذیه و یا استفاده از پوست و سایر اجزاء ارزشمند ، شکار نمایید.
از دیدگاه علمی و زیست شناسی نیز این مهارت به شناخت حیوانات موجود در محیط و عادات و رفتار آنها کمک می کند.
ردیابی مهارتی باستانی و زیبایی است که در دنیای مدرن امروز به فراموشی سپرده شده است. بشر زمانی از آن برای محافظت و نگهداری از خود استفاده می نمود . در نگاه بشر امروز این کار برای حفاظت از نظام حکومتی و کوچه و بازار غیر ضروری است. با اینحال زمین همچنان داستانهای کهن و ارزشمندی برای گفتن به کسانی که زمانی را صرف شنیدن خواهند کرد دارد.
اگر قرار باشد آموزش ردیابی به صورت حرفه ای دنبال شود سالها تحقیق و ممارست می طلبد. اما هر کسی می تواند با یاد گیری و شناخت اصول اولیه نسبت به نحوه ردیابی و زندگی جانوران آگاه تر شود. به علاوه نیازی به ورود به دنیای وحش جهت یادگیری فن ردیابی نمی باشد. در واقع اکثر مهارتهای اصلی و اولیه را می توان در حیاط منزل و یا پارک ها آموخت.
سگ و یا گربه شما می تواند درسهای ارزشمندی در این زمینه به شما بدهد تا درک عمیقی از ارتباط آن با محیط بیرون به دست آورید.
یادگیری مهارت ردیابی همچون یادگیری خواندن می باشد. قبل از اینکه شروع به خواندن کلمات معنا دار ، جملات و پاراگراف ها نمایید باید الفبا را بیاموزید و الفبای ردیابی نیز تشخیص نشانه های برجای مانده از گونه های مختلف حیوانات می باشد.
معمولا می توان با شمردن تعداد انگشتان در یک رد پا تشخیص داد که حیوان متعلق به کدام گروه از جانوران می باشد ، سپس با کمک یک کتاب معتبر و تعیین اندازه و سایر مشخصات موجود در رد پا می توان گونه آن را تشخیص داد.
در اینجا برای شروع به دسته بندی اغلب خانواده های معمول جانوران می پردازیم:
گربه سانان:
گربه سانان همچون گربه های خانگی، سیاه گوش ، پلنگ ، گربه وحشی و ....
این جانوران وحشی رد پای گردی با 4 انگشت در هر رد پا و بدون اثری از چنگال هایشان دارند (چنگال های آنها معمولا جمع شده و پنهان است) گربه سانان تنها گونه ای هستند که در هنگام راه رفتن ثبت می شوند به این معنی که معمولا پای عقب مستقیما در جای پای جلوتر قرار می گیرد و چنین به نظر می رسد که رد به جای مانده واحد است.
سگ سانان:
سگ سانان مانند سگ ، روباه ، گرگ و ...
پاهای عقب و جلوی این حیوانات نیز 4 انگشت دارد اما جای پنجه آنها در رد پایشان قابل مشاهده است. روباه تنها عضو این گونه است که در هنگام راه رفتن همانند گربه سانان دقیقا روی رد پای جلویی خود پا می گذارد. سایر سگ سانان رد پا های نا مرتبی دارند به این معنی که رد پای عقبی کمی عقب تر و کنارتر از رد پای جلویی قرار می گیرد.
راسو سانان:
این دسته شامل سمور ، مینک ، اسکانک ، گور کن ، سمور آبی ، موش خرما و همچنین خود راسو ها می باشد. رد پایی که از این جانوران پستاندار بر جای می ماند شامل 5 انگشت در هر دست و پا ، همراه با پنجه های تیز می باشد. بسیاری از اعضای این گونه دارای غدد عطری تندی هستند و از هر کجا که می گذرند بوی تندی از خود بر جای می گذارند(مشهورترین آنها همان اسکانک می باشد.) بنابراین زمانیکه در حال ردیابی رد پای حیوانات ناشناس هستید از حس بویایی خود نیز بهره بگیرید.
اگرچه خرس ها و راکن ها به این گونه تعلق نداند اما رد پای به جا مانده از آنها مشابه با این گروه است ، رد پایی پنجه دار و 5 انگشتی ، البته بسیار پهن و نزدیک به رد پای انسان از نظر بزرگی.
جوندگان:
جوندگان شامل موش ، موش صحرایی ، سنجاب ، جوجه تیغی ، سگ آبی و ....
در رد پای آنها 4 انگشت در هر پای جلویی و 5 انگشت در هر پای عقب دیده می شود . به استثنای سگ آبی و موش آبی که رد پای آنها 5 انگشتی است . البته انگشت پنجم از فشار کمتری برخوردار بوده و کم عمق تر است.
خرگوش ، خرگوش بی دم و خرگوش صحرایی علی رغم اندازه مشابه و دندانهای پیش جونده ای که داند از گونه جوندگان نمی باشند. رد پای آنها 4 انگشت برای پاهای جلو و 4 انگشت برای پاهای عقب و عموما به استثنای خرگوش بی دم ، رد پاهای عقبی تقریبا 2 برابر اندازه رد پای جلویی می افتد.
جانوران سم دار:
جانوران سم دار به آسانی از روی رد پای یک بخشی و یا دو بخشی که به شکل قلب می باشند قابل تشخیص هستند. این گروه شامل گوسفند ، بز ، آهو ، گوزن ، غزال و ..... می باشند.
ادامه دارد.....
ترجمه: ل.هدایتی
منبع: بقا در طبیعت
به انجمن امروزی خوش آمدید لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
پاسخ با نقل قول
