اصفانیه با یه ترکه آ ارمنیه آ رشتیه یه عمری با هم رفیق بودن ، ناغافِلِکی ارمنیه میرِد لا ماشین آ میمیره ...
باقی رفقا جم میشن تا برن قبرسون ،
رسمی ارمنیام انگاری این بودس که تا یکیشون میمیره بقیه باید یه پولی بندازن تو قبرش
سردونا درد نیارم ، اول ترکه میرد سری قبر یخته میزند تو سکاصورتش یه 10 تومنی میندازِد تو قبر ، بعد رشتیه میرِد عِزاجز میکونِدا یه 10 تومنی میندازِد تو قبر ، اصفانیه که میرِد یخته دس به دس میمالد آ میگد بانک همین دما دولا بودا اما نشد برم پول بِسونم دس میکونه تو جیبش یه چکی سی تومنی مینویسِد آ میندازد تو قبر ، آ 20 تومنی که تو قبر بودِسا ور میدارِدا میره...
.
.
.
.
حالا اونایی که تونستن بخونن به اونایی که نتونستن بخوننذ بفهمونند که چه ادما با ذکاوتی هستیم ما اصفهانیا