با توجه به اهمیت موجودات ریز ذره بینی در تغذیه لاروها و اهمیت بسیار زیاد این نکته که اکثر لاروهای انواع ماهیان در چند روز اول تولد قادر به خوردن آرتمیای زنده نیستند اقدام به جمع آوری یکسری تعاریف و روشها از مقالات مختلف کردم که برای استفاده قرار میدم
فیتوپلانکتونها (Phytoplankton) :
دسته‌ای از پلانکتونها هستند که قادر به خودپروردگی میباشند. اغلب این موجودات بسیار ریز هستند و با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شوند اما اگر تعداد بسیار زیادی از آنها در آب تجمع داشته باشند ممکن است رنگ آب را سبز (به خاطر داشتن کلروفیل) یا به رنگهای دیگر کنند و گاه منجر به بروز پدیده شکوفایی جلبکی یا کشند سرخ شوند.
پلانکتونها بر اساس ویژگی زیست بومی شان و نه ویژگی ژنتیکی و یا تاکسونومی شان طبقه بندی شده اند، بنابراین به هر گونه تودهٔ جاندار ساکن لجه (لایه‌های آب اقیانوس) یا آب شیرین پلانکتون اطلاق می شود. ( از دانشنامه ویکی )
فیتو پلانکتونها به ذی شناورانی گفته میشود که قادرند با استفاده از نور خورشید فتوسنتز کنند و غذا تولید نمایند که این غذا هم به مصرف خود وهم به مصرف موجودات دیگر میرسد. معمولا در یک محیط آبی ابتدای زنجیره غذایی را فیتوپلانکتونها تشکیل میدهند.فیتوپلانکتونها با استفاده از نور خورشید غذا تولید می کنند.زئوپلانکتونها از فیتوپلانکتونها تغذیه میکنند وجانوران ابزی کوچک از زئوپلانکتونها وجانوران آبزی بزرگتر از کوچکترها تغذیه میکنند.
پس از مرگ ومیر موجودات آبزی لاشه آنها مورد هجوم تجزیه کنندگان دروان آب که عمدتا باکتریها می باشند قرار میگیرند ومواد بدن آنها تجزیه میشوند مواد تجزیه شده در آب معلق میشود وسپس در اختیار فیتوپلانکتونها قرار می گیرد تا مجددا شروع به ساخت وتغذیه غذا مینمایند بدین طریق زنجیره غذایی درون محیط آبی تکمیل میگردد.
گروههای اصلی فیتوپلانکتونها
- دیاتومه‌ها (شاخه باسیلاریوفیتا)
- جلبکهای قهوه‌ای- سبز (شاخه کریزوفیتا)
- جلبکهای سبز (کلروفیتا)
- جلبکهای آبی- سبز (سیانوفیتا)
- دینوفلاژلاتها (پیروفیکوفیتا)
- کریپتومونارس (کریپتوفیتا)
- میکروفلاژلاتها (اگلنوفیتا ، سینوفیتا)
شاخصهای گسترش فیتوپلانکتونها :از شاخصهای گسترش فیتوپلانکتونها در یک منطقه میتوان افزایش مستعد کلروفیل آن منطقه ، سرعت تولید بیومس اولیه و بقای گونه‌های خاص را نام برد. ( از سایت شیلاتی ها )
پرورش فیتو پلانگتونها :
به زبان عامیانه برای پرورش فیتوپلانگتونها میتوان با قرار دادن آب تازه بدون کلر که با مقداری کود پرنده یا حیوانی خرد و الک شده مخلوط کرده اید ( امتحان شده توسط kalantar.yahya ) در نور آفتاب ؛ بعد از چند روز شاهد تولید آب سبز باشیم و یا مقداری آب تانک سیفون شده آکواریوم ( حاوی فضولات ) را در نور آفتاب قرار داد
چند نکته حائز اهمیت :
- بهترست از ظرف دهان گشاد ( برای تبادل اکسیژن بیشتر ) و شفاف و یا با رنگ روشن استفاده کرد
- دمای آب نباید در زمان تابش نور بالاتر از 32 برود ( تجربی )
- هوادهی میتونه کمک به رشد سریعتر فیتوپلانگتونها داشته باشه
( تجارب شخصی و بقیه اعضا )
عوامل محیطی موثر بر کشت فیتوپلانکتون ها :
۱-تامین آب : آب مورد استفاده برای کشت جلبکها بایستی تصفیه فیزیکی وبیولوژیکی آن انجام پذیرفته باشد.
۲-نور : نور برای رشد فیتوپلانکتونها بسیار ضروری میباشد،از این روظروف و مخازن کشت جلبکها باید همواره در معرض تابش نور قرار داشته باشد.
۳-هوادهی : هوادهی به منظور تامین اکسیژن و دی اکسید کربن مورد نیاز،معلق نگهداشتن سلولهای پلانکتونها و تثبیت ph محیط ضروری است.
۴-تامین مواد مغذی : عناصر معدنی در حقیقت فیتوپلانکتونها را تشکیل می دهند.لذا در دسترس بودن آنها برای رشد و تولیدمثل آنها بسیار مهم است.
رشد فیتوپلانکتونها :
منحنی رشد فیتوپلانکتون ها همانند منحنی رشد باکتریها و دیگر تک سلولی ها است که به طریق غیرجنسی وبه روش تقسیم دوتایی(amitosis)تکثیر میشوند. این منحنی در چهار مرحله قابل تفکیک است.
۱-مرحله تاخیر رشد : در این مرحله سلولها خود را با شرایط جدید تطبیق می دهند واندازه سلولها به دلیل ساخت وتجمع مواد پروتوپلاسمی افزایش می یابد اما تکثیر و ازدیاد سلولی مشاهده نمی شود.
۲-مرحله رشد انفجاری : دراین مرحله تعداد سلولها به سرعت وبا تساعد هندسی افزایش می یابد که نشان دهنده رشد و تکثیر مداوم سلولها است. تداوم این مرحله به وجود شرایط محیطی مناسب نظیر شدت نور،درجه حرارت،فضای مناسب،وجود مواد مغذی و…….. بستگی دارد.
۳-مرحله سکون : در این مرحله میزان جمعیت ثابت میماند که به معنی توازن بین مرگ ومیر جلبک ها وتکثیر سلولی هست .بروز این مرحله ممکن است به دلیل کاهش مواد مغذی،تغیر شرایط محیطی نظیر ph،شدت نور،…… وخاصیت خود بازدارندگی ناشی از مواد سمی مترشحه از خود سلولها باشد.
۴-مرحله اضمحلال : مرگ ونابودی توده پلانکتونی عموما به دلیل عدم وجود مواد مغذی و مواد مترشحه سمی ناشی از خود جلبکها رخ میدهد. ( سایت شیلاتی ها )
انفوزوئرها (Infusoria) :
آنفوزوئر ها جزء مژکداران هستند.اندازه ی این جانداران بسیار ریز و به اندازه ی گرد و خاک است.حداکثر تراکم آن ها در فصل بهار است ولی در سایر فصول و حتی زمستان هم یافت می شوند.برخی از گونه های آن ها به صورت گروهی زندگی می کنند و معمولا” با رنگ زنگ زدگی در سطح آب دیده می شوند.گاهی آنفوزوئر ها ممکن است به طور کامل روی بدن دافنی ها را بپوشانند و دافنی را به صورت گویچه ای در آورند.با شستشوی این دافنی ها در داخل الک، می توان به خوبی آن ها را جدا نمود.
آنفوزوئر ها غذای بسیار مناسبی برای نوزاد ها پس از جذب کیسه ی زرده می باشند.نوزاد ها اکثرا” در این مرحله از زندگی توانایی خوردن دافنی های بسیار ریز را هم ندارند و آنفوزوئر ها به بهترین وجه می توانند غذای اولیه ی آن ها را تشکیل دهند.
پرورش آنفوزوئر ها:
گسترش و وفور آنفوزوئر ها به حدی است که اسپور (نوعی تخم) آن ها در هوا و در هر جای کره ی زمین یافت می شود.اگر این اسپور ها داخل آبی که دارای مواد غذایی پوسیده است بیافتد، به زودی تبدیل به آنفوزوئر می گردد.با توجه به این موضوع می توان مقداری مواد غذایی پوسیده داخل ظرف آب ریخته و آن را در مجاورت هوا قرار داد و پس از چند روز اقدام به برداشت آنفوزوئر ها نمود.برای این منظور می توان مقداری برگ کاهو را زیر نور آفتاب یا روی شوفاژ خشک کرده و پس از خرد کردن، آن را روی سطح ظرف آب مورد نظر پاشید.می توان کاهو، اسفناج و سایر برگ ها را به صورت خام نیز به کار برد.ولی تا وقتی که این برگ ها به خوبی در داخل آب پوسیده و تخمیر نشوند،رشد و نمو آنفوزوئر ها شروع نخواهد شد.حلزون ها نیز با خوردن گیاهان و دفع آن ها به صورت نیمه هضم شده، رشد و نمو آنفوزوئر ها را تسریع می نمایند.
روش دیگر تولید آنفوزوئر ها ریختن آب جوش روی علف خشک و نگهداری آن به مدت چند روز می باشد.در این روش نیز می توان به مقدار زیاد از این غذای زنده برای نوزاد ماهی ها تهیه نمود.بدون شک در آکواریوم هایی که آب و دیواره های داخلی آن ها چندان تمیز نیست مقداری آنفوزوئر تولید می شود.ولی میزان آن فقط برای تعداد کمی لارو کافی می باشد.
اگر بخواهیم تولید آنفوزوئر ها را در داخل آکواریوم تکثیر ماهی که قرار است به زودی لارو ماهی ها در آن ظاهر شوند افزایش دهیم، می توان یک یا دو تکه کاهوی پوسیده در داخل آن قرار داد.با این کار نه تنها آب آکواریوم خراب نخواهد شد، بلکه به اندازه ی کافی غذای زنده و ریز برای نوزاد ها تولید و تامین خواهد شد.بدون شک اگر کاهوی پوسیده ی زیادی در آکواریوم ریخته شود، باعث آلودگی آب آن و در نتیجه مرگ و میر احتمالی نوزاد ها خواهد شد.
با تولید بیش از حد آنفوزوئر، آب آکواریوم رنگ کدر به خود می گیرد که این برای لارو ها بسیار خطرناک است.بهتر است که آنفوزوئر ها در مخزنی جداگانه تولید شده و روزی یک یا دو لیوان از آب مخزن آنفوزوئر ها را به آب مخزن لارو ها اضافه کرد. ( سایت شیلات )
سئوالات در این زمینه را میتوانید در تاپیک زیر مطرح کنید :
مشاوره برای تولید و مصرف آب سبز
در پایان دانلود این کتاب کوچک رو بهتون توصیه میکنم
رمز فایل فشرده : emruzi.com
به انجمن امروزی خوش آمدید لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید
